- eyvanlı
- sif. Eyvanı olan. Eyvanlı ev. – İmamverdi babanın həyətində iki tikilisi vardı. Biri köhnə daxma idi, o biri də iki otaq və mətbəxli, qabağı eyvanlı təzəcə ev idi. S. S. A.. Qabaqda eyvanlı bir ev görünür; Baxdıqca sevincdən ürək döyünür. Z. Xəlil.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.